مقایسه سهند و سورن پلاس؛ تقابل ارزان‌ترین سدان‌ ایرانی

در حال حاضر در بازار خودروی کشورمان ارزان‌ترین خودروی صفرکیلومتری که می‌توان خرید، ساینا S است اما اگر از چهره تکراری این خودرو خسته شده باشید و به دنبال مدلی کمی بروزتر و با تجهیزات بیشتر باشید، می‌توانید سراغ سهند بروید که حدود صد میلیون تومان گران‌تر است. از سوی دیگر، ارزان‌ترین سدانی که هم‌اکنون می‌توان در بین محصولات ایران‌خودرو پیدا کرد، سورن پلاس با موتور XU۷P است؛ بنابراین، هرچند سهند و سورن پلاس از لحاظ سگمنت، ابعاد و قیمت باهم متفاوت هستند ولی ازآنجایی‌که هردو جزء ارزان‌ترین سدان‌های حال حاضر بازار کشورمان محسوب می‌شوند، مقایسهٔ آن‌ها برای کسانی که به دنبال یک سدان اقتصادی صفرکیلومتر هستند می‌تواند راهگشا باشد.

معرفی خودروها

سورن اولین فیس‌لیفت نسبتاً بزرگ بر پایهٔ سمند بود که اولین بار در سال ۱۳۸۵ رونمایی شد. از اواسط سال ۱۳۹۹ نیز ایران‌خودرو نسخهٔ کمی بروز شدهٔ این خودرو را با نام سورن پلاس به بازار عرضه کرد. سورن پلاس ابتدا با پیشرانهٔ EF7 عرضه شد اما این خودرو که قرار است نقش جایگزین پژو پارس را در سبد محصولات ایران‌خودرو بازی کند، چند ماهی است که با پیشرانهٔ قدیمی XU7P راهی بازار شده و ایران‌خودرو به عرضهٔ نسخهٔ EF7 پایان داده است. از سوی دیگر، سهند نیز فیس‌لیفتی روی ساینا است که اولین بار در نمایشگاه تحول صنعت خودرو ۱۴۰۱ دیده شد. این خودرو که با برند پارس‌خودرو عرضه می‌شود، به‌عنوان محصولی گران‌تر و مجهزتر، فاصله بین ساینا و شاهین را در سبد محصولات سایپا پر می‌کند.

طراحی بیرونی

همان‌طور که توضیح دادیم، سورن پلاس و سهند هردو فیس‌لیفت خودروهای قدیمی هستند و اساساً پیشینهٔ آن‌ها به سمند سال ۱۳۸۰ و تیبا سال ۱۳۸۸ بازمی‌گردد؛ بنابراین، با خودروهایی بسیار قدیمی طرف هستیم که با تغییراتی سعی شده شده بروزتر به نظر برسند. پیشینهٔ طراحی سورن پلاس اما قدیمی‌تر است زیرا شاهد همان ظاهر سورن سال ۱۳۸۵ هستیم که صرفاً تغییراتی جزئی مثل گرافیک جدید چراغ‌های جلو و عقب، دستگیره‌های در آسان‌بازشو مشابه دنا، اسپویلر لبه درب صندوق و جلوپنجره مشکی براق را تجربه کرده است؛ بنابراین، طراحی بیرونی سورن پلاس حتی در قیاس با خودروهای داخلی جدیدتر مثل دنا پلاس و شاهین، کاملاً رنگ و بوی کهنگی گرفته و همچنان سمند را به یاد می‌آورد.

در سهند اما سایپا جلو و عقب ساینا را کاملاً بازطراحی کرده و سعی داشته چهره ساده و قدیمی این خودرو را بروزتر جلوه دهد. در جلوی این خودرو شاهد چراغ‌های کشیده‌ای هستیم که به جلوپنجره‌ای شش‌ضلعی متصل شده و در کنار سپر جدید با ورودی‌های هوای متفاوت و مه شکن‌های مستطیلی، ظاهری به‌مراتب بهتر از ساینا را ایجاد کرده است. در عقب هم هرچند برای اینکه نیازی به تغییر قالب‌های تولید نباشد بخش کناری چراغ‌ها با ساینا یکسان است اما در ادامه طراحان سایپا با کشاندن ادامهٔ چراغ‌ها تا روی صندوق و همین‌طور انتقال جا پلاک به روی سپری با طراحی جدید، توانسته‌اند نمایی بسیار بهتر از ساینا S ایجاد کنند.

بااین‌حال، مشکل بزرگ طراحی سهند پروفیل جانبی است که هیچ تغییری نداشته و همچنان با تیبا یکسان است. این موضوع علاوه بر اینکه ذات قدیمی سهند را نمایان می‌کند، یک عدم هماهنگی را بین طراحی تیز و شارپ جدید دماغه و چراغ‌های عقب با فرم منحنی ستون C ایجاد کرده که اساساً برای فرم تخم‌مرغی تیبا طراحی شده بود؛ بنابراین، هرچند به‌طورکلی طراحی سهند بروزتر به نظر می‌رسد ولی، سورن ظاهری ساده‌تر و هماهنگ‌تر دارد که ممکن است از دید برخی بهتر به نظر برسد. از لحاظ ابعاد، سورن پلاس با ۴,۵۳۴ میلی‌متر طول، ۱,۷۳۵ میلی‌متر عرض و ۱,۴۶۰ میلی‌متر ارتفاع، به میزان قابل‌توجهی از سهند با ۴,۲۱۵ میلی‌متر طول، ۱,۶۷۷ میلی‌متر عرض و ۱,۴۸۵ میلی‌متر ارتفاع بزرگ‌تر است.

داخل

سورن پلاس در داخل از همان داشبوردی استفاده می‌کند که در سال ۱۳۹۰ در سورن ELX ارائه شد. این داشبورد برای آن زمان طراحی قابل‌قبولی داشت اما حالا کاملاً رنگ و بوی کهنگی گرفته است. البته در سورن پلاس، ایران‌خودرو با استفاده از غربیلک فرمان جدید دنا، افزودن نمایشگر کوچک مشابه پژو ۲۰۶ به بالای داشبورد، صفحه‌نمایش لمسی در میانهٔ داشبورد در نمونه‌های جدیدتر، تودوزی مشکی‌رنگ با خطوط قرمز و تغییراتی در قطعات تزئینی مثل استفاده از تریم‌های طرح فیبر کربن، تا حدودی کابین خودرو را بروز کرده است.

در سمت دیگر، ازآنجایی‌که ساینا از طراحی قدیمی و کسل‌کنندهٔ کابین رنج می‌برد، سایپا در داخل سهند دست به یک خانه‌تکانی اساسی زده و داشبورد و رو دری‌های کاملاً جدیدی را طراحی کرده که با تریم دورنگ مشکی و کرم و دریچه‌های تهویهٔ دایره‌ای، فضایی به‌مراتب مدرن‌تر و جذاب‌تر از ساینا را ایجاد کرده است. البته سایپا ابتدا نمونه‌های فول آپشن سهند را در نمایشگاه‌های مختلف به نمایش درآورد که به نمایشگر لمسی مجهز بودند اما نمونه‌ای که به خریداران تحویل داده شد، از تیپ پایه با نام S است که فاقد نمایشگر لمسی و دکمه‌های روی غربیلک فرمان است و فضایی اقتصادی دارد.

از لحاظ کیفیت متریال نیز هیچ‌کدام از این دو خودرو تعریفی ندارند ولی بااین‌حال، شرایط سورن کمی بهتر است. سدان ایران‌خودرو همچنین به لطف ابعاد بزرگ‌تر، از کابین جادارتری بهره می‌برد هرچند که سهند هم برای خودرویی در این کلاس، در داخل فضای نسبتاً جادار و قابل‌قبولی دارد. درمجموع، از لحاظ طراحی و فضای داخلی هیچ‌کدام از این دو سدان را نمی‌توان با قاطعیت برتر دانست ولی بااین‌حال، کفهٔ ترازو کمی به سمت سورن پلاس سنگینی می‌کند.

امکانات و تجهیزات

ازآنجایی‌که سورن پلاس و سهند ارزان‌ترین سدان‌های ایرانی هستند و خودروهایی نسبتاً اقتصادی محسوب می‌شوند، امکانات و تجهیزات چندان زیادی را ارائه نمی‌کنند. در جدول زیر امکانات این دو خودرو را باهم مقایسه می‌کنیم:

با توجه به جدول فوق، از لحاظ امکانات هم برتری با سورن پلاس است و آپشن‌های بیشتری مثل نمایشگر لمسی، دکمه‌های کنترلی روی غربیلک فرمان، دوربین دنده عقب و آینه‌های جانبی تاشو برقی را ارائه می‌کند.

پیشرانه

همان‌طور که گفته شد، سورن پلاس ابتدا با پیشرانهٔ ۱.۷ لیتری ۱۶ سوپاپ EF7 به بازار عرضه شد که موتور نسبتاً بروزی محسوب می‌شود اما چند ماهی است که ایران‌خودرو این ماشین را با موتور ۱.۸ لیتری ۸ سوپاپ XU7P ارائه کرده است. این موتور قدیمی که سال‌ها در سینهٔ پژو ۴۰۵ و پارس قرار گرفت، به مشکل سوختن زودهنگام واشر سرسیلندر شهرت دارد اما ایران‌خودرو در نسخهٔ جدید این موتور که با نام XU7 پلاس شناخته می‌شود، مدعی است با ایجاد تغییراتی در رادیاتور، واترپمپ و دمای روشن شدن فن، این مشکل را برطرف کرده است. موتور XU7P همچنین در منیفولد هوا، شمع‌ها و وایرها، دریچه گاز، واشر سرسیلندر، میل‌لنگ، یاتاقان و… هم تغییراتی را تجربه کرده است. این پیشرانه ۹۸ اسب بخار قدرت و ۱۴۶ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند.

سهند همچنان از همان پیشرانهٔ ۱.۵ لیتری چهار سیلندر هشت سوپاپ M15 استفاده می‌کند که سال‌ها است در تیبا، ساینا و کوییک دیده‌ایم. البته این موتور هم نسخهٔ ارتقاءیافته‌ای است که با نام M15i شناخته می‌شود و به لطف تغییراتی مثل تجهیز به سیستم زمان‌بندی متغیر سوپاپ، حالا خروجی کمی بالاتری برابر با ۹۰ اسب بخار قدرت و ۱۳۷ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند؛ بنابراین، در هردو خودرو شاهد پیشرانه‌های قدیمی هشت سوپاپ هستیم که خروجی نزدیک به همی دارند. بااین‌حال، پیشرانهٔ سهند استهلاک و هزینه‌های نگهداری کمتری دارد که برتری مهمی محسوب می‌شود. همچنین این خودرو مصرف سوخت کمتری هم دارد و برای وزن ۱۱۰۰ کیلوگرمی سهند، کشش نسبتاً مناسبی را فراهم می‌کند؛ بنابراین، در این قسمت به دلیل استهلاک پایین‌تر و نگهداری ساده‌تر، باید برتری را با سهند بدانیم.

قیمت و جمع‌بندی

این دو خودرو در قیمت کارخانه بسیار به هم نزدیک هستند زیرا سورن پلاس XU7P با قیمت ۴۶۹ میلیون تومان و سهند S با قیمت ۴۶۷ میلیون تومان عرضه می‌شود ولی در بازار شرایط متفاوت است زیرا درحالی‌که قیمت بازار سهند حدود ۵۰۰ میلیون تومان است، برای سورن پلاس باید بیش از ۶۰۰ میلیون تومان هزینه کنید؛ بنابراین، در بازار اختلاف قیمت دو خودرو حدود ۱۰۰ میلیون تومان است که اختلاف قابل‌توجهی محسوب می‌شود و قطعاً می‌تواند در انتخاب خریداران تأثیر داشته باشد؛ بنابراین، هرچند به‌طورکلی سورن پلاس با کابین بزرگ‌تر، امکانات بیشتر و موتور قوی‌تر خودروی بهتری به‌حساب می‌آید ولی وقتی بحث اختلاف قیمت صد میلیون تومانی مطرح، انتخاب خودروی برتر این مقایسه سخت خواهد بود و سهند هم به لطف طراحی بروزتر، پیشرانه کم‌استهلاک‌تر و هزینه‌های نگهداری پایین‌تر، می‌تواند حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد.

مقایسه مشخصات فنی