پشت پرده بازار سیاه کارت اعتباری خرید کالا
افرادی که نیازی به خرید کالا نداشته باشند به نقد کردن کارت اعتباری خرید کالا روی میآورند
یکی از وامهایی که بانک ها به دلیل کاهش منابع نقدی به آن اقبال بیشتری دارند، وام از طریق کارت اعتباری یا همان اعتبار خرید کالا است. کارت اعتباری تا سقف دو میلیارد ریال معادل ۲۰۰ میلیون تومان مدتی است از طریق شبکه بانکی به متقاضیان پرداخت می شود.
شرایط دریافت کارت اعتباری
به نقل از تریبون اقتصاد، گام نخست پس از ثبت تقاضا و نزدیک بودن موقعیت جغرافیایی محل کار یا منزل متقاضی با شعبه، معرفی دو ضامن رسمی با حقوق بالا است. این حقوق بالا بعد از استعلام و نداشتن قسط یا چک معوق در صورتی تایید می گردد که رقم اقساط کمتر از 70 درصد مبلغ حقوق باشد. اگر ضامن پیش از ضمانت این وام، ضامن اشخاص دیگری هم شده باشد قطعا با کسر رقم ضمانت های قبلی در این مرحله سنجش شده و اگر مانده حقوق همچنان کفاف ضمانت اقساط کارت اعتباری را بدهد تایید خواهد شد.
تمام مراحل اعتبارسنجی توسط شبکه بانکی انجام می شود اما صدور کارت توسط یکی دیگر از شرکت های حوزه فناوری زیرمجموعه بانک ها صورت می گیرد.
با تایید ضامنین و بعد از تخصیص اعتبار لازم به فرد متقاضی، از طریق پیامک به او اطلاع داده می شود که تایید مراحل مختلف دریافت شده و منتظر دریافت پیامک بعدی بماند. در پیامک بعدی صدور کارت در شعبه و دریافت آن اعلام می گردد. در نهایت هم لینکی برای متقاضی ارسال می شود که با آن می توان مدت زمان بازپرداخت وجه اعتبار کارت را بر اساس یک تا 4 سال اعلام کرده و رقم اقساط را تعیین کند.
بازارسیاه نقد کردن کارت اعتباری
دریافت کارت تازه آغاز دردسر است. اغلب افراد متقاضی نیازی به خرید کالا نداشته و وجه نقد آن را برای مشکلات دیگر خود نیاز دارند. با توسعه اعطای کارت های اعتباری بازار مخفی شکل گرفته با عنوان نقد کردن کارت اعتباری.
اگر روزی به این بازار نادیده راه پیدا کنید با چنان ارقام و اعداد عجیب و غریبی مواجه می شوید که ترجیح می دهید کارت اعتباری را برای خرید کالا ولو غیر ضروری خرج کنید.برای نقد کردن کارت اعتباری اگر به طلا فروشی مراجعه کنید علاوه بر 10 درصد مالیات ، طلای خریداری شده را به عنوان کارکرده از شما می خرد و شما دو برابر ضرر می کنید.
دارندگان دستگاه پوز برای پرداخت نقدی وجه 200 میلیون تومان کارت اعتباری، حداقل 20 میلیون تومان از متقاضی دریافت می کنند. در حالی که متقاضی وام به ازای این 20 میلیون تومان بعد از 4 سال با سود 18 تا 23 درصد، رقمی حدود 35 میلیون تومان باید بازپرداخت نماید.
راه حل های دیگری هم برای نقد کردن کارت اعتباری وجود دارد. این راه حل اما به گران شدن برخی کالاها دامن میزند. خرید لوازم خانگی و آگهی کردن آن در سایت هایی مانند دیوار و شیپور و فروش با درصدی سود هم از راههایی است که متقاضیان وام از مسیر آن ارزش مبلغ وام خود را حفظ می کنند.
اگرچه این راه ها در نهایت به زیان دریافت کننده است اما اگر نیاز واقعی به نقدینگی برای ودیعه و رفع مشکلاتی از این دست را در نظر بگیریم کارت اعتباری نه تنها مشکلی از متقاضی را برطرف نمی کند که زیان مالی بیشتری نیز به او وارد می کند.
در نهایت شاید بتوان گفت با سازوکار تعیین شده برای اعطای این کارت های اعتباری تنها قشری که شاید بتواند با آن بخشی از نیاز خود به نقدینگی را برطرق کند، قشر جوان و متقاضیان وام ازدواج هستند. اگر بانک ها راهکاری برای اعطای بخشی از وام ازدواج به صورت کارت اعتباری با نرخ سود پایین و معاف از مالیات پیدا می کردند قطعا جوانان متقاضی این وام استقبال خوبی از آن داشته و رونق بازارهای فاسدی که برای نقد کردن این کارتها تشکیل شده است نیز کاهش پیدا میکرد.