ساعت کار کارگران برای 1404 مشخص شد
در این مقاله به بررسی دقیق میزان ساعات کار در قانون کار ایران به تفکیک روزانه، هفتگی و ماهانه پرداخته و نحوه محاسبه آن را توضیح می‌دهیم
به گزارش قیمت ۳۶۰؛ طبق ماده ۵۱ قانون کار ایران، ساعات کار روزانه کارگران نباید از ۸ ساعت تجاوز کند. در بسیاری از موارد، این ساعات به‌طور عملی ۷ ساعت و ۲۰ دقیقه در روز محاسبه می‌شود تا کارگران بتوانند در انتهای روز کاری، یک استراحت به اندازه کافی داشته باشند. این ۸ ساعت معمولاً شامل ساعات کاری از صبح تا عصر است، مگر در مواردی که توافقات خاصی با کارفرما وجود داشته باشد.
ساعات کار هفتگی
طبق قانون کار ایران، ساعات کار هفتگی نباید از ۴۴ ساعت تجاوز کند. این ساعت کاری معمولاً به‌صورت ۵ روز کاری و هر روز ۸ ساعت است که در مجموع ۴۰ ساعت کاری می‌شود. همچنین در برخی از مشاغل که نیاز به کار بیشتر دارند، ساعات کاری می‌تواند بیش از ۴۰ ساعت باشد، مشروط بر این‌که مجموع ساعات کار در یک ماه از ۱۷۶ ساعت تجاوز نکند.
ساعات کار ماهانه کارگران
ساعات کار ماهانه کارگران بر اساس تعداد روزهای کاری آن ماه محاسبه می‌شود. برای مثال:
در یک ماه ۳۰ روزه که ۴ روز تعطیل رسمی دارد، ساعات کار ماهانه کارگران برابر با ۱۹۲ ساعت خواهد بود.
در یک ماه ۳۱ روزه که ۵ روز تعطیل رسمی دارد، ساعات کار ماهانه کارگران برابر با ۲۰۳ ساعت خواهد بود.
این ساعات طبق تعداد روزهای کاری و تعطیل محاسبه می‌شود و در صورتی که کارگر ساعات بیشتری کار کند، آن زمان تحت عنوان اضافه‌کاری محاسبه و پرداخت خواهد شد.
ساعات اضافه‌کاری
ساعات اضافه‌کاری به آن دسته از ساعت‌هایی گفته می‌شود که یک کارگر بیش از ساعت کار موظفی خود کار می‌کند. این ساعات معمولاً با اضافه‌کاری همراه هستند که شامل پرداخت دستمزد بیشتری نسبت به ساعات عادی کار است. کارگران برای ساعات اضافه‌کاری، معمولاً دستمزد بیشتری از سوی کارفرما دریافت می‌کنند.
ساعات کار شبانه (شب‌کاری)
ساعات کار شبانه یا شب‌کاری به‌طور کلی به ساعات کاری گفته می‌شود که بین ساعت ۱۰ شب تا ۶ صبح انجام می‌شود. این نوع از ساعات کاری معمولاً با مزد و مزایای بیشتر همراه است و ممکن است علاوه بر اضافه‌کاری، به‌طور خاص حقوق شب‌کاری نیز به کارگر پرداخت شود. در برخی از موارد، ساعات شب‌کاری به‌عنوان ساعات اضافه‌کاری حساب می‌شود.
استثنائات در ساعات کار
طبق قانون کار ایران، استثنائاتی برای ساعات کار وجود دارد. به‌طور خاص، در برخی شرایط و مشاغل خاص، ممکن است ساعات کاری بیشتر از ۸ ساعت در روز یا ۴۴ ساعت در هفته باشد. این استثنائات شامل موارد زیر می‌شود:
مشاغل سخت و زیان‌آور: برای کارگرانی که در مشاغل سخت و زیان‌آور مشغول به کار هستند، ساعات کار روزانه نباید از ۶ ساعت تجاوز کند و ساعات کار هفتگی این کارگران نیز نباید از ۳۶ ساعت بیشتر باشد. به عبارت دیگر، ساعات کار ماهانه این کارگران کمتر از ساعات کار کارگران معمولی است.
در مشاغل خاصی که نیاز به ساعات بیشتری دارند، اضافه‌کاری مشمول مزایای اضافی است.
ماده ۵۹ قانون کار اجازه می‌دهد تا در موارد خاص، با توافق طرفین، کارگر می‌تواند ساعات کاری بیشتری را انجام دهد، مشروط بر آنکه ساعات اضافه‌کاری به درستی محاسبه و پرداخت شود.
نحوه محاسبه ساعات کار ماهانه برای مشاغل سخت و زیان‌آور
طبق ماده ۵۲ قانون کار ، ساعات کاری برای کارگران مشاغل سخت و زیان‌آور روزانه باید از ۶ ساعت تجاوز نکند و ساعات کاری هفتگی آن‌ها نیز نباید از ۳۶ ساعت بیشتر شود. بنابراین ساعات کار ماهانه برای کارگران مشاغل سخت و زیان‌آور به‌صورت زیر محاسبه می‌شود:
در یک ماه ۳۰ روزه با ۴ روز تعطیل رسمی: ۲۱۶ ساعت
در یک ماه ۳۱ روزه با ۵ روز تعطیل رسمی: ۲۳۴ ساعت
نکته مهم: در مشاغل سخت و زیان‌آور، اضافه‌کاری ممنوع است و کارگر تنها باید طبق ساعات کاری روزانه و هفتگی قانونی خود کار کند.
نحوه محاسبه حقوق و دستمزد بر اساس ساعات کاری
برای محاسبه حقوق و دستمزد کارگران، ابتدا باید میزان ساعت کار در ماه مشخص شود. سپس، حقوق و دستمزد بر اساس تعداد ساعات کاری محاسبه خواهد شد. برای مثال، اگر کارگری در یک ماه ۳۰ روزه ۲۲۰ ساعت کار کند و پایه حقوق ساعتی او ۳۲۵,۸۸۳ ریال باشد، حقوق او به‌صورت زیر محاسبه می‌شود:
حقوق=۳۲۵,۸۸۳ ریال×۲۲۰ ساعت=۷۱,۶۶۱,۸۴۰ ریال\text{حقوق} = ۳۲۵,۸۸۳ \, \text{ریال} \times ۲۲۰ \, \text{ساعت} = ۷۱,۶۶۱,۸۴۰ \, \text{ریال}حقوق=۳۲۵,۸۸۳ریال×۲۲۰ساعت=۷۱,۶۶۱,۸۴۰ریال
اگر این کارگر از مزایای دیگری مانند حق مسکن، حق اولاد و حق ایاب و ذهاب برخوردار باشد، حقوق و مزایای وی نیز به همین روش محاسبه خواهد شد. به‌عنوان مثال:
حق مسکن: ۹,۰۰۰,۰۰۰ ریال
حق اولاد: ۷,۱۶۶,۰۰۰ ریال
حق بن: ۱۴,۰۰۰,۰۰۰ ریال
جمع حقوق و دستمزد و مزایا = 71,661,840 + 9,000,000 + 7,166,000 +14,000,000 = 101,827,840
